تلاش برای رشد و بالندگی وینوپلاستیک مانع از فعالیت در ترموپلاست نگشت و در سال های ۱۳۶۷ تا ۱۳۷۷ مدیر عاملی ترموپلاست را به عهده داشت. با توجه به سابقه بالای او در صنعت پی وی سی، نیاز کشور را به پایدار کننده‌های حرارتی مخصوص این ماده که ساخت داخل باشد؛ به خوبی احساس کرده و از این رو در سال ۱۳۷۳ اقدام به سرمایه گذاری در زمینه بدست آوردن دانش فنی این محصولات کرده و به جای خرید دانش فنی و فرمولاسیون از شرکت‌های خارجی و گرفتن Liscensing که باعث وابستگی به آنها می‌گشت با اتکا به متخصصان ایرانی و تلاش و پشتکار خود اقدام به تولید آزمایشی اولین محصولات شرکت خود نمود. پس از چند سال سعی و کوشش بی وقفه در سال ۱۳۷۵، تولید رسمی شروع و شرکت کیمیاران تأسیس گردید. نقش پر رنگ او در صنعت پی وی سی باعث شد که به عنوان رئیس هیأت مدیره و یکی از موسسین، در انجمن تولید کنندگان لوله و اتصالات PVC در سال‌های ۱۳۸۳ الی ۱۳۸۶ فعالیت کند. همچنین از دیگر فعالیت‌های صنفی او می توان به عضویت در هیأت مدیره و خزانه‌داری انجمن تولید کنندگان لوله و اتصالات PVC در سال ۱۳۸۶الی ۱۳۸۹ اشاره کرد. علاوه بر این استفاده همیشگی او از دانش آموختگان و نخبگان ایرانی و توجه به خواسته‌ها و نیازهای مشتریان سبب ساز موفقیت او در امر مدیریت گشته و از این رو جوایزی زیادی در این زمینه نظیر لوح مدیر اثرگذار در تولید افزودنی‌های PVC از انجمن صنایع همگن پلاستیک و لوح مدیر اثرگذار در تولید کشور از مجله صنایع پلاستیک را دریافت نموده است.